Chrześcijanie obrządku wschodniego wczoraj obchodzili Objawienie Pańskie

19 stycznia chrześcijanie obrządku wschodniego obchodzili Chrzest Pański lub Objawienie Pańskie.

Jest to trzecie, największe i ostatnie święto z serii świąteczno-noworocznych. Wśród wiernych nazywany różnie: Chrztem, Chrztem Pańskim, Epifanią, świętem Jordanu.

Objawienie Pańskie to triada. Je, podobnie jak w Boże Narodzenie, zaczyna wigilijna postna kutia; potem - dzień samego chrztu, czyli Jordan, a następnego dnia - Jan Chrzciciel. Na to święto wspomina się chrzest Jezusa Chrystusa w rzece Jordan przez św. Jana Chrzciciela.

Podczas tego święta wspomina się i wychwala wydarzenie z Ewangelii - ochrzczenie Jezusa Chrystusa w rzece Jordan przez św. Jana Chrzciciela. W Piśmie Świętym jest powiedziane, że podczas chrztu Jezusa z nieba w postaci gołębicy zstąpił Duch Święty, i odezwał się głos Boga, dlatego święto zwane jest też Objawieniem Pańskim.

We wszystkich kościołach w tym dniu odbywa się liturgia świąteczna, która kończy się Wielkim Poświęceniem Wody. Zwyczaj święcenia wody istniał od samego początku chrześcijaństwa i odbywa się na pamiątkę wydarzenia, kiedy to Jezus Chrystus poświęcił wody Jordanu.

Woda, poświęcona 18 i 19 stycznia, jest nazywana Wodą Jordańską, i ma ogromną siłę. Uświęca się nią świątynie i domy, daje pić ciężko chorym i trzyma w domu przez rok aż do następnego Objawienia Pańskiego. Jedną z tradycji tego święta jest procesja do lodowej tafli, którą nazywa się Jordan, i masowe kąpiele w niej.

Istnieje wiele przesądów związanych z tym świętem. Jeśli ten dzień jest jasny i zimny - będzie suche lato, jeśli zachmurzenie i śnieg - obfite zbiory. Jeśli podczas Poświęcania Wody pada śnieg -to dobrze – pszczoły będą się płodzić i chleb rosnąć. Jeśli noc jest gwiaździsta - będzie urodzaj orzechów i jagód. W święto Chrztu Pańskiego po raz ostatni śpiewa się kolędy. W pradawnych czasach, po święcie, rozpoczynał się nowy sezon ślubny, który trwał do Wielkiego Postu.

av